Kategoria: CIT

Samochody użytkowane wyłącznie firmowo
-> obowiązek prowadzenia szczegółowej ewidencji przebiegu
-> możliwość zaliczenia 100% wydatków eksploatacyjnych w koszty.

Samochody użytkowane firmowo i prywatnie
-> obowiązek prowadzenia szczegółowej ewidencji przebiegu
-> możliwość zaliczenia 75% wydatków eksploatacyjnych w koszty (uwaga: koszt finansowania auta a leasingu nie będzie objęty limitem, o ile w racie nie będą zawarte opłaty eksploatacyjne.

Samochody prywatne użytkowane w działalności
-> możliwość zaliczenia 20% wydatków eksploatacyjnych w koszty
-> brak konieczności prowadzenia tzw. kilometrówki.

Wydatki eksploatacyjne to m.in. serwis, naprawy, paliwo, części zamienne, parkingi.

Limit wartości samochodu podlegający zaliczeniu w koszty uzyskania przychodów – nabycie samochodu
-> w 2018 roku 20 tyś euro
-> w 2019 roku 150 tyś złotych (225 tyś zł dla samochodów elektrycznych)

Limit wydatków podlegający zaliczeniu w koszty uzyskania przychodów – leasing operacyjny, najem, dzierżawa lub inne o podobnym charakterze
-> w 2018 roku brak limitu
-> w 2019 roku 150 tyś złotych (225 tyś zł dla samochodów elektrycznych)- rozliczenie proporcjonalne każdej raty.
Uwaga: umowy zawarte przed 1 stycznia 2019 będzie można nadal zaliczać w koszty na starych zasadach, czyli bez uwzględniania limitu. Warunkiem jest jednak, że po 31 grudnia 2018 roku nie będą one zmieniane/ odnawiane/ wydłużane.

W związku ze zmianą prawa zmieniła się forma składania sprawozdań finansowych do KRS. Obecnie konieczne jest składanie dokumentów w formie elektronicznej, a nie papierowej jak dotychczas. W przypadku sprawozdań za rok 2017 możliwe będzie składanie dokumentów w postaci skanu tj.
– papierowe podpisane sprawozdanie jest skanowane
– stworzony dokument jest podpisywany zgodnie z zasadami wskazanymi w ustawie tj. przez osobę uprawnioną do reprezentacji podmiotu za pomocą podpisu kwalifikowanego lub potwierdzonego profilu ePUAP.
– dokumenty przesyłane są do repozytorium dokumentów finansowych.

W tym celu będzie można skorzystać z dotychczasowego systemu elektronicznego (opcja płatna) lub nowego systemu udostępnionego przez Ministerstwo Sprawiedliwości (opcja bezpłatna). Spółki, których osoby uprawnione do reprezentacji nie posiadają numeru PESEL lub nie został on ujawniony w KRS nie będą mogły skorzystać z opcji bezpłatnej.

Nie ulegają zmianie terminy przekazywania dokumentów:

Do 30.06.2018 – zatwierdzenie sprawozdania finansowego

Do 10.07.2018 – przekazanie sprawozdania do urzędu skarbowego (w ciągu 10 dni od zatwierdzenia sprawozdania).

Do 15.07.2018 – przekazanie sprawozdania do KRS (w ciągu 15 dni od zatwierdzenia sprawozdania).

Kolejne zmiany w tym zakresie będą dotyczyły sprawozdań za 2018 rok. W październiku 2018 roku wchodzą bowiem w życie kolejne przepisy w ramach których m.in. sprawozdanie finansowe będzie sporządzane w formie jednolitego pliku kontrolnego, którego strukturę określi Minister Finansów. Ze względu na przechowywanie sprawozdań w centralnym repozytorium, podmioty wpisane do KRS nie będą już przesyłały osobno sprawozdania do urzędu skarbowego.

Zgodnie z Ordynacją podatkową księgi podatkowe oraz dokumenty księgowe należy przechowywać do czasu upływu okresu przedawnienia zobowiązań podatkowych, chyba że przespisy podatkowe wskazują w tym zakresie odmienne podejście. Termin przedawnienia wynosi 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Termin ten może ulec wydłużeniu lub upływ terminu może zostać zawieszony w wyniku określonych działań podatnika lub urzędu np. rozłożenie zapłaty podatku na raty czy wszczęcie postępowania administracyjnego. W przeszłości organy skarbowe wielokrotnie stały na stanowisku, że termin ulega też wydłużeniu w przypadku zaistnienia straty podatkowej i jej rozliczania w kolejnych latach. Jednak w listopadzie 2017 roku z uchwale NSA, sygn. akt II FPS3/17, ostatecznie wskazano, że organy podatkowe mogą weryfikować wysokość straty tylko do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego za rok, w którym strata została poniesiona, a nie do czasu przedawnienia okresu, w którym strata została rozliczona.

Z dniem 31 grudnia 2018 roku ulegną przedawnieniu podatki, których termin płatności przypadał w 2013 roku min. podatek dochodowy od osób fizycznych za 2012 rok, podatek od towarów i usług za miesiąc listopad 2013 oraz wcześniejsze okresy.

Od 2018 roku podwyższeniu uległa wartość składników majątku, które mogą nie stanowić środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Limit został podwyższony z kwoty 3,5 tysiąca złotych do 10 tysięcy złotych. Takie składniki majątku mogą podatkowo zostać jednorazowo odpisane w koszty.

Nadal obowiązują przepisy umożliwiające małym przedsiębiorcom oraz rozpoczynającym działalność, dokonywanie jednorazowych odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i wartości niematerialnych o wartości nieprzekraczającej 50 tyś euro rocznie (amortyzacja de minimis).

Nowela ustawy o podatku dochodowym wprowadziła w sierpniu 2017 roku możliwość dokonania jednorazowej amortyzacji niektórych środków trwałych o wartości co najmniej 10 tysięcy. Łączna wartość początkowa zamortyzowanych jednorazowo środków trwałych i wartości niematerialnych nie może przekroczyć kwoty 100 tyś złotych rocznie. Opcja ta dotyczy jedynie fabrycznie nowych środków trwałych, a wszystkie środki transportu zostały z niej wyłączone. Możliwość jednorazowej amortyzacji na wskazanych zasadach dotyczy wszystkich przedsiębiorstw.

Od stycznia 2018 roku obowiązuje nowy podatek z tytułu własności środka trwałego położonego na terytorium Polski, którego wartość początkowa przekracza 10 mln zł, a ma on postać:
– budynku handlowo- usługowego – centra handlowe, domy towarowe, samodzielne sklepy, pozostałe budynki handlowo-usługowe
– budynku biurowego niewykorzystywanego na własne potrzeby podatnika.
Podatek w ich przypadku wynosi 0,035% podstawy opodatkowania (tj. wartości początkowej pomniejszonej o kwotę 10 mln zł) za każdy miesiąc.
Przeliczony podatek pomniejsza zaliczki na podatek dochodowy CIT.

Istnieje możliwość zaliczenia strat, niedoborów w środkach obrotowych do kosztów uzyskania przychodu pod warunkiem możliwości wykazania, że:
– okoliczności nie zostały zawinione przez podatnika np. ubytki naturalne
– straty zostały odpowiednio udokumentowane np. protokołu opisujące zdarzenia, zewnętrzne protokoły w przypadku kradzieży
– podjęte przez podatnika działania zabezpieczające nie wskazują na zaniedbania, ale podkreślają dochowanie należytej staranności w ochronie mienia.

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodu kar umownych i odszkodowań z tytułu:
– wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług
– zwłoki w dostarczaniu towaru wolnego od wad albo zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług .

Kara umowna z tytułu samego opóźnienia w dostawie towaru lub wykonaniu usługi może być kosztem uzyskania przychodu, jeśli opóźnienie nie jest zawinione przez podatnika. Należy przy tym podkreślić, że kara umowna wypłacona z powodu uchybień podwykonawcy ze względu na nieprawidłowe wykonanie powierzonych czynności nie jest uznawana za koszt uzyskania przychodu.

Organy podatkowe stoją na stanowisku, że kary umowne z tytułu wcześniejszego rozwiązania umów najmu, nawet w przypadku posiadania racjonalnego uzasadnienia działania podatnika, nie stanowią kosztów uzyskania przychodu.

NSA w wyroku z 9 listopada 2016 roku potwierdziło, że wydatki na drobne prezenty opatrzone logo mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów jako wydatki reklamowe, nawet jeśli takie gadżety reklamowe są wydawane określonej grupie odbiorców.

Z kolei zgodnie z ustawą o VAT prezenty o małej wartości, jeżeli przekazanie następuje na cele związane z działalnością gospodarczą, zostały wyłączone z opodatkowania. Na podstawie tego przepisu, przez prezenty o małej wartości, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:
– o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
– których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa powyżej, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

Należy pamiętać, że zwolniona od podatku dochodowego jest wartość nieodpłatnych świadczeń, otrzymanych od świadczeniodawcy w związku z jego promocją lub reklamą, jeżeli jednorazowa wartość tych świadczeń nie przekracza kwoty 200 zł. Przy upominkach o wartości przewyższającej te kwotę konieczne jest wystawienie przez świadczeniodawcę deklaracji PIT-8C, a obdarowany ma obowiązek rozliczyć ją w swoim zeznaniu rocznym.

Ulegają zawężeniu interpretacje dotyczące zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z organizacją imprez integracyjnych dla pracowników i podwykonawców. Jeszcze w 2017 roku organy podatkowe uznawały, iż kosztami podatkowymi są wydatki na organizację integracji zarówno osób pracujących w oparciu o umowę o pracę, jak i kontraktorów/ podwykonawców czy osób pracujących w oparciu o umowy cywilnoprawne, jako osób współpracujących i tworzących zespół. W 2018 roku pojawiły się interpretacje wskazujące, ze wydatki na organizację imprez stanowią koszty podatkowy w takiej części w jakiej dotyczą pracowników etatowych.

Wydatki na wyżywienie, zakwaterowanie, transport dla kontrahentów podczas szkoleń i konferencji nie zostały wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Należy jednak pamiętać o właściwym udokumentowaniu wydatków, tak by nie budził wątpliwości cel wyjazdu/ spotkania oraz uzasadnione były poniesione koszty. Prosimy o zwracanie uwagi na:
– udokumentowanie szkoleń/ konferencji, w tym posiadanie materiałów szkoleniowych
– możliwość wskazania powiązania między uczestnikami szkolenia/ konferencji a prezentowanymi na niej tematami
– możliwość udokumentowania merytorycznych aspektów prowadzonego działania, w tym też wyboru miejsca szkolenia
– wyłączania z kosztów uzyskania przychodów wydatków o charakterze reprezentacyjnym np. część artystyczno-rekreacyjna organizowanej konferencji.